"म देश खोज्न निस्किएको छु!!"

झरिहरुको उपद्रो बिचमा
मलाई अचानक
मेरो देश खोज्न मन लागेको छ!
त्यसैले म निस्किएको छु
एउटा गन्तव्यहिन यात्री सरह
र आइपुगेको छु
अनगिन्ती पहाडहरुको बिचमा
अर्थात बन्दिपुरमा!!
म
होमस्टेका बार्दलिहरुबाट नियार्छु
र
मेरो देश
यी पहाडहरुका बिचमा रहेका घरहरुमा देख्छु!!
थानि माइको भिरमा सजिरहेका सल्ला'हरुमा देख्छु!!
चिरबिर चिरबिर कराइ रहेका चराहरुमा देख्छु!!
मीठो भाकामा सुसेलि हालिरहेका गोठालाहरुमा देख्छु!!
म अचम्मित हुन्छु
मनमनै भन्छु
अहो म वर्तमानमा आइपुग्दा नि
मेरो देश त अझै भुतकालमा रैछ!!
मेरो देश अझै भुपिको युगमा रहेछ!!
आफैलाइ प्रश्न गर्न मन लाग्छ
साची म त देश खोज्न हिडेको हु कि देख्न?
म आफैलाइ आफू नै भन्छु,
"देख्नु र भेट्नु फरक कुरा हो!!"
देश देखिएका ठाउँमा मैले पटक्कै देश भेटिन!!
तर
देश भेटिएका ठाउँ मैले हरेक चोटि देश देखे!!
म यी बन्दिपुरका हरेक पथका ढुङ्गाहरुमा देश भेटिरहेको छु!!
म कलिला नानिहरुको आखामा देशको भविस्य भेटिरहेको छु!!
पुरातन घरहरुमा ढुङ्गे छानामा देशको इतिहास,वर्तमान र भविस्य भेट्छु!!
तर पनि
म अन्योलग्रस्त छु
कि
मैले देखेको र भेटेको देश
साच्चै मेरो देश हो??

(बन्दीपुर अक्षरयात्राको क्रममा लेखिएको)